para a política, o bem comum é a ordem?

artículo 5o.- El Partido Comunista de Cuba, martiano y marxista-leninista, vanguardia organizada de la nación cubana, es la fuerza dirigente superior de la sociedad y del Estado, que organiza y orienta los esfuerzos comunes hacia los altos fines de la construcción del socialismo y el avance hacia la sociedad comunista. (Constitución de la Republica de Cuba, 1976)

 

Na contemporaneidade, podemos assistir ao desenrolar de ditaduras restantes num mundo “democrático”. Temos como exemplo, Bielorrússia, Angola, Cuba, entre outros. A ilha caribenha, governada por Raúl Castro, presencia a manutenção da ordem, em diversos aspectos, por parte de um governo ditatorial. Desse modo, a sociedade cubana possui sistemas de saúde e de educação invejáveis. Contudo, a sociedade sofre com a falta de liberdade de expressão, restrições de fluxos internacionais e de organizações civis oposicionistas. Sendo assim, questiona-se a importância da liberdade de protesto frente à garantia de ordem. Visto que o consenso político entre Estado e sociedade encontra-se na incerta área entre os dois pólos, não deve-se procrastinar a boa organização de seus direitos básicos, tão pouco a liberdade. De modo que, acima de tudo, nenhuma nação pode aceitar ser dominada, em níveis que restrinjam a sua liberdade, por uma pessoa ou grupo de pessoas estabelecidos no poder.

 

por ANDRÉ LEITE ARAUJO